Migdały

Migdałowiec zwyczajny, inaczej migdałowiec pospolity, śliwa migdał (Amygdalus communis L.) to roślina wieloletnia pochodząca z południowo – wschodniej części Azji. Uprawiana głównie w basenie Morza Śródziemnego (Włochy, Francja, Hiszpania), choć jej plantacje spotykane są także w Kalifornii, Czechach i na Słowacji.

Kwiaty o barwie białej lub różowej, kwitną w pierwszym kwartale każdego roku. Wyróżnia się dwie główne odmiany migdałowca pospolitego: słodką A. communis var. Sativ oraz gorzką A. communis var. amara Focke.

Migdały słodkie są powszechnie dostępne w sklepach: w łupinach, skórce, bez skórki, w postaci płatków, różnokolorowych wiórków, mielone, siekane, prażone, osolone…. Głównie wykorzystywane są w przemyśle spożywczym. Ze świeżo wyciśniętych pestek wytwarza się tzw. orszadę, czyli napój chłodzący, bardzo popularny we wschodniej Hiszpanii. Znalazły one także zastosowanie przy produkcji cukierków oraz słodkiej masy cukierniczej – marcepanu, a pozyskiwany z migdałów olejek migdałowy stosowany jest jako składnik aromatów dodawanych do ciast. Azjatycka kuchnia regionalna zapisała na swoich kartach wiele przepisów na dania obiadowe: mięsne, rybne oraz wegetariańskie, z dodatkiem migdałów. Cieszą się one coraz większą popularnością również w Europie. Inną bardzo ważną gałęzią gospodarki, w której słodkie migdały znalazły swoje zastosowanie jest przemysł kosmetyczny. Dodawane są one do lotionów, pilingów, mleczek oraz kremów. Wszystkie panie znają zapewne ich upiększające właściwości.

Migdały gorzkie A. communis var. amara Focke są natomiast wykorzystywane do produkcji niektórych likierów, mydeł oraz esencji zapachowych. W większej ilości są one jednak bardzo trujące. W swoich nasionach zawierają organiczny związek chemiczny należący do grupy glikozydów – amigdalinę, który nadaje migdałom charakterystyczny gorzki smak i aromat. W organizmie ulega ona hydrolizie, tworząc toksyczny cyjanowodór (HCN) lub inaczej kwas pruski. To właśnie dlatego tak łatwo rozpoznajemy zapach gorzkich migdałów. Jest on dla nas ostrzeżeniem przed kryjącą się w nich trucizną. Kiedyś cyjanowodór stosowany był w leczeniu pobudzenia nerwowego, nieżytu oskrzeli, kaszlu i zapalenia płuc.

Autorką artykułu jest A. Zys

Więcej na ten temat:
http://amigdalina.com.pl/?p=25
http://www.biology.pl/owoce_egzotyczne/My%20Webs/migdal1.htm