Bufor TE

10x Bufor TE (stężony; Tris, EDTA)

Przeznaczenie buforu TE

Bufor TE służy do przechowywania DNA i RNA po izolacji.

Przygotowanie buforu TE (objętość 1 litra)

Do objętości 880 ml wody podwójnie destylowanej (ddH2O) dodaj:
100 ml 1M Tris-HCl (pH 7,5 lub 8.0) – końcowa koncentracja 100 mM
20 ml 0,5M EDTA (pH 8) – końcowa koncentracja 10 mM
Mieszaninę sterylizujemy w autoklawie (20 minut, 15 psi – 1,05 kg/cm2). Przechowujemy w temp. pokojowej.

Roztwór TE – wskazówki

Niektórzy używają buforu TE o różnym pH. Przechowywanie DNA w pH 8.0 zmniejsza jego depurynację. Z kolei RNA jest przechowywane w pH 7.5, co zmniejsza jego degradację (degradacja RNA jest katalizowana w środowisku zasadowym).

Depurynacja jest to modyfikacja DNA polegająca na hydrolizie zasady purynowej (adeniny lub guaniny) od reszty nukleotydu (deoksyrybozy i reszty fosforanowej). W miejscu zasady pozostaje grupa hydroksylowa (-OH).

1x Bufor TE (roboczy, Tris, EDTA)

Bufor roboczy TE – przeznaczenie

Bufor TE służy do przechowywania wyizolowanego DNA i RNA.

Przygotowanie buforu roboczego TE (objętość 1 litra)

Do objętości 988 ml wody podwójnie destylowanej (ddH2O) dodaj:
10 ml 1M Tris-HCl (pH 7,5 lub 8.0) – końcowa koncentracja 10 mM
2 ml 0,5M EDTA (pH 8) – końcowa koncentracja 1 mM
Mieszaninę sterylizujemy w autoklawie (20 minut, 15 psi – 1,05 kg/cm2). Przechowujemy w temp. pokojowej.

Wskazówki
Niektórzy używają buforu TE o różnym pH. Przechowywanie DNA w pH 8.0 zmniejsza jego depurynację. Z kolei RNA jest przechowywane w pH 7.5, co zmniejsza jego degradację (degradacja RNA jest katalizowana w środowisku zasadowym).